วัดภูเขาน้อย

วัดภูเขาน้อยก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2432 โดยหลวงพ่อเพชร วชิโร หรือพระครูวิบูลย์ธรรมสาร ผู้เป็นที่เคารพนับถือของลูกหลานชาวเกาะพะงัน ท่านเป็นหนึ่งในภิกษุระดับปรมาจารย์ของจังหวัดสุราษฎร์ธานี

หลวงพ่อเพชรมีพื้นเพเป็นชาวเกาะพะงันแต่กำเนิด ท่านเกิดที่บ้านมะเดื่อหวานในปี พ.ศ. 2390 หลวงพ่อเพชรดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดอัมพวันอยู่ได้ระยะหนึ่งจึงได้สร้างวัดภูเขาน้อยขึ้น 

ภายในวัดภูเขาน้อยยังมีหลักฐานแห่งความอัศจรรย์ที่หลงเหลือให้เห็นอยู่ทุกวันนี้ คือรอยเท้าของหลวงพ่อเพชรที่ปรากฏอยู่หลายแห่ง แม้จะผ่านมาเป็นเวลาเกือบร้อยปีแล้วนับแต่หลวงพ่อเพชรมรณภาพไป โดยเล่ากันว่าบริเวณนี้สมัยหลวงพ่อเพชรยังมีชีวิตอยู่เป็นเขตหวงห้าม พระเณรไม่สามารถเข้ามาได้ และเป็นที่หลวงพ่อเพชรใช้เป็นที่สำหรับวิปัสสนา ปลีกวิเวก ปัจจุบันมีการสร้างมณฑปครอบไว้ เพื่อเป็นที่สักการบูชาแก่ผู้ศรัทธา 

ในปี พ.ศ. 2540 กรมศิลปากรได้ประกาศขึ้นทะเบียนวัดภูเขาน้อยให้เป็นหนึ่งในโบราณสถานที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ โดยมีสิ่งก่อสร้างสำคัญอันได้แก่ เจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ มีลักษณะเป็นเจดีย์ทรงปราสาทสีขาว มีความสูง 10 เมตร มีเจดีย์บริวารล้อมรอบ 8 กลุ่ม โดยเจดีย์บริวารแต่ละองค์มีรูปแบบทางสถาปัตยกรรมแตกต่างกันไป อาทิเช่น เจดีย์ทรงแปดเหลี่ยม เจดีย์ทรงระฆัง เจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง เจดีย์ทรงปราสาท เจดีย์ยกเก็จแบบพม่า เป็นต้น และมีการประดับตกแต่งรอบฐานด้วยเครื่องถ้วยจีน

อีกอาคารคืออุโบสถหลังเก่า จัดเป็นหนึ่งในอุโบสถที่มีขนาดเล็กที่สุดในประเทศไทย

ภายในประดิษฐานพระพุทธรูปปูนปั้นปางมารวิชัย ลงรักปิดทอง ประทับนั่งบนฐานชุกชีปูนปั้นลายกลีบบัวปิดทองประดับกระจกและมีผ้าทิพย์ปูนปั้นประดับด้วยลายดอกไม้ปิดทองประดับอยู่ตรงกลางฐาน 

ด้วยความที่วัดภูเขาน้อยตั้งอยู่บนยอดเขา จึงมีบรรยากาศเงียบสงบ ทางวัดจึงจัดให้เป็นสถานที่นั่งวิปัสสนากรรมฐาน ซึ่งปัจจุบันกำลังอยู่ในช่วงสร้างศาลาความสูง 3 ชั้นเพื่อเป็นสถานที่วิปัสสนาสำหรับญาติโยม และสำหรับรองรับกิจกรรมอบรมสามเณรช่วงปิดเทอม เรียกว่าสามเณรใจเพชรที่มีจัดขึ้นทุกๆ ปี